Ruby’de Değişken Türleri

Önceki yazımız da değişkenlerin nasıl tanımlanması gerektiğinden bahsetmiştik. Şimdi ise Ruby de ‘Değişken türlerinden‘ bahsedeceğiz.

1. Yerel (LOCAL) Değişkenler:

   Sadece tanımlandıkları blok içerisinde kullanılabilirler.

   Genellikle hepsi küçük harf kullanılarak yazılır.

   Baş harfleri mutlaka küçük harfle veya alt tire(_) ile başlamak zorundadır.

Eğer başlangıç değeri olmayan bir değişken tanımlamaya kalkarsanız Ruby yorumlayıcısı bunun bir metod çağrısı olduğunu düşünür ve undefined method(tanımlanmamış metod) hatası verir.

‘irb’ de türkçe karakter sorunu vardır. Türkçe karakter kullandığınız zaman ‘irb’ işlevsiz hale gelip yazı yazamayacaksınız.

  2. Küresel (Global) Değişkenler:

   Yerel değişkenlerin tersine nerede tanımlandığına bakılmaksızın kodun her yerinde çalışırlar.

   Global değişkenler tanımlanırken başlarına $ (dolar) işareti konur.

  3. Sınıf Değişkenleri:

   Sınıf değişkenlerinin başında iki adet @@ karakteri konulur.

   Tanımlandıkları zaman değerleri verilmelidir.

  4. Örnek Değişkenleri:

   Sınıf değişkenlerine benzerdir.

   Ancak tanımlandığı sınıf içerisinde erişilebilir.

   Başlarına tek @ işareti konulur.

   Sadece tanımlandığı sınıf içeresinden erişilebilir.

  5. Sabitler:

   Program boyunca değeri değişmez.

   Tüm değişken büyük harfle tanımlanır.

ÖNEMLİ:

  Metod içerisinde sabit değişkenleri değiştirmeye kalkarsanız yorumlayıcı sizi uyarır.

  Fakat döngü içerisinde değiştirmeniz çok gariptir ki mümkündür.

  6. Semboller:

   Ruby’i karmaşık  kılan özelliklerden biri olarak görülse de bir çok avantajı mevcuttur.

   ‘object_id’ metodu bize nesnenin kimlik bilgisini verir.

   Örneğin bir string nesnesi oluşturursak ‘object_id’ leri farklıdır. Fakat sembollerin ki ilk tanımlandığından itibaren

   aynıdır.

Ruby de her nesnenin bir kimlik bilgisi vardır.

Görüldüğü üzere sembol ifadelerin kimlik bilgileri aynı çıktı.

İPUCU:

   Ruby de kod araların küçük notlar düşmek için yorum satırları kullanılır.

• Tek satırlık yorum satırı için “#” karakteri kullanılır.

• Birden fazla yorum satırı için =begin “kod parçası” =end kullanılır.

   Yorum satırı terminalde görülmedi. Örneğin kodumuzu yazarken açıklayıcı bilgileri bu satırlarda belirtebiliriz.

   Bu şekilde kodumuz daha anlaşılabilir olacaktır.

GİRDİ VE ÇIKTI İŞLEMLERİ

• Yazdığımız kodu ekrana bastırmak için ‘puts’ ve ‘print’ methodları kullanılır.

• ‘puts’ kodu ekrana yazar ve bir alt satıra geçer.

• ‘print’,  ‘puts’ ile aynı işlevi görür fakat aynı satırda kalır.

• ‘gets’ methodu kullanıcıdan girdi almak için kullanılır.

Görüldüğü üzere ‘puts’ ile girdi bir alt satıra geçerken, ‘print’ ile oluşturulmuş girdi hemen yanına geçti.

 Üstte ki örneği yazarken kullandığım araç Visual Studio Code. Microsoft tarafından geliştirilen bir kaynak kodu düzenleyicisi. VScode a buradan ulaşabilirsiniz, Ruby’i entegre etmek için ise buradan yardım alabilirsiniz.

BİLGİ

   Nil dizisinin gösterildiğinden emin olmak için;

• Dizi de indeksler ‘0’ dan başlar.

• Dizi de 4. indekse ait değer olmadığından ‘nil’ döner.

• ‘puts’ ve ‘print’ de ‘inspect’ karakterini girmeden ‘nil’ karakterini göstermez.

• Fakat ‘p’ metodunda her hangi ek karakter kullanmadan ‘nil’ karakterini gösterir.

• ‘print’ metodundan sonra ‘/n’ (yeni satır komutu) kullanmamızın nedeni: sonucu üstte ki ifadenin hemen yanına yazmaması için ve böylelikle ifadeyi daha rahat görebilmemiz için.

Bu Yazı SiberGazi den onay alınalarak alınmıştır.